Stephanandra incisa
Tawulec pogiety

Gęsty, zwarty krzew o pokroju kopulastym, osiągający wysokość ok. 1 m. Pędy cienkie, silnie przewieszające się, tworzą gęstą masę zieleni. Liście trójklapowe, gęsto ząbkowane, szorstkie, zielone, jesienią przebarwiają się na żółto. Kwiaty biało kremowe, drobne, liczne, zebrane w wiechy na końcach pędów, ukazujące się w czerwcu, lipcu. Dobrze rośnie na glebach wilgotnych, stanowiskach słonecznych i półcienistych. Źle znosi suszę. W surowe bezśnieżne zimy przemarza, lecz szybko się regeneruje. Dobrze znosi przycinanie. Dobra roślina okrywowa, do dużych ogrodów, zieleni osiedlowej i miejskiej.