Blog Lucjana Kurowskiego Z pasją o ogrodach, roślinach i pracy, którą kocha
Menu bloga

Kapadocja - "8-my cud świata"

  • Zdj. nr 1;  
  • Zdj. nr 2;  
  • Zdj. nr 3;  
  • Zdj. nr 4;  
  • Zdj. nr 5;  
  • Zdj. nr 6;  
  • Zdj. nr 7;  
  • Zdj. nr 8;  
  • Zdj. nr 9;  
  • Zdj. nr 10;  
  • Zdj. nr 11;  
  • Zdj. nr 12;  
  • Zdj. nr 13;  
  • Zdj. nr 14;  
  • Zdj. nr 15;  
  • Zdj. nr 16;  
  • Zdj. nr 17;  
  • Zdj. nr 18;  
  • Zdj. nr 19;  
  • Zdj. nr 20;  
  • Zdj. nr 21;  
  • Zdj. nr 22;  
  • Zdj. nr 23;  
  • Zdj. nr 24;  
  • Zdj. nr 25;  
  • Zdj. nr 26;  
  • Zdj. nr 27;  
  • Zdj. nr 28;  
  • Zdj. nr 29;  
  • Zdj. nr 30;  
  • Zdj. nr 31;  
  • Zdj. nr 32;  
  • Zdj. nr 33;  
  • Zdj. nr 34;  
  • Zdj. nr 35;  
  • Zdj. nr 36;  
  • Zdj. nr 37;  
  • Zdj. nr 38;  
  • Zdj. nr 39;  
  • Zdj. nr 40;  
  • Zdj. nr 41;  
  • Zdj. nr 42;  
  • Zdj. nr 43;  
  • Zdj. nr 44;  
  • Zdj. nr 45;  
  • Zdj. nr 46;  
  • Zdj. nr 47;  
  • Zdj. nr 48;  
  • Zdj. nr 49;  
  • Zdj. nr 50;  
  • Zdj. nr 51;  
  • Zdj. nr 52;  
  • Zdj. nr 53;  
  • Zdj. nr 54;  
  • Zdj. nr 55;  
  • Zdj. nr 56;  
  • Zdj. nr 57;  
  • Zdj. nr 58;  
  • Zdj. nr 59;  
  • Zdj. nr 60;  
  • Zdj. nr 61;  
  • Zdj. nr 62;  
  • Zdj. nr 63;  
  • Zdj. nr 64;  
  • Zdj. nr 65;  
  • Zdj. nr 66;  
  • Zdj. nr 67;  
  • Zdj. nr 68;  
  • Zdj. nr 69;  
  • Zdj. nr 70;  
  • Zdj. nr 71;  
  • Zdj. nr 72;  
  • Zdj. nr 73;  
  • Zdj. nr 74;  
  • Zdj. nr 75;  
  • Zdj. nr 76;  
  • Zdj. nr 77;  
  • Zdj. nr 78;  
  • Zdj. nr 79;  
  • Zdj. nr 80;  
  • Zdj. nr 81;  
  • Zdj. nr 82;  
  • Zdj. nr 83;  
  • Zdj. nr 84;  
  • Zdj. nr 85;  
  • Zdj. nr 86;  
  • Zdj. nr 87;  
  • Zdj. nr 88;  
  • Zdj. nr 89;  
  • Zdj. nr 90;  
  • Zdj. nr 91;  
  • Zdj. nr 92;  

Będąc ostatnio w Turcji skorzystałem z okazji odwiedzenia kilku ciekawych regionów i miejscowości oraz zrobienia kilkuset zdjęć, które choć w części chciałbym Państwu pokazać. Zdjęcia zostały zrobione z lotu balonem, jak i z laską w ręku. 

​Historia Kapadocji "w pigułce".

Kapadocja leży w środkowej części Anatolii i zaliczana jest do jednych z najciekawszych miejsc w Turcji. Niesamowite twory natury powstały na skutek skamienienia popiołów wyrzucanych przez wulkany ponad 3 miliony lat temu. Tuf wulkaniczny, jako miękka skała podatna jest na działanie wody deszczowej (erozji), która przez tysiąclecia wyrzeźbiła fantastyczne wąwozy, urwiska, stożki, czarodziejskie kominy na kształt grzybów z kapeluszami. Miękkość skały od wieków pozwalała ludności żłobić w niej pomieszczenia do zamieszkania, które do dziś wykorzystywane są często do tego celu. Skały te podziurawione są otworami pomieszczeń i wyglądają jak "ser szwajcarski". Obecnie bezpośrednio w takiej skale buduje się (żłobi) sale widowiskowe, restauracje, bary, magazyny np. dla owoców. Często na magazyny wykorzystuje się pomieszczenia "wybudowane" przed wiekami. 

W okolicy miejscowości Goreme, uznawanego za jedno z większych centrów chrześcijaństwa w okresie od V do końca IX wieku n.e. znajduje się około 400 kościołów skalnych z doskonale zachowanymi freskami, malowidłami świętych. Jest to chyba największe na świecie muzeum historyczne i geologiczne na wolnym powietrzu. 

Miasta podziemne

, Kapadocja
  • Zdj. nr 1;  
  • Zdj. nr 2;  
  • Zdj. nr 3;  
  • Zdj. nr 4;  
  • Zdj. nr 5;  
  • Zdj. nr 6;  
  • Zdj. nr 7;  
  • Zdj. nr 8;  
  • Zdj. nr 9;  
  • Zdj. nr 10;  

Fenomenem Kapadocji są podziemne miasta, nazywane przez turystów dziewiątym cudem świata. Do tej pory odkryto 36 takich miast. Jedno z największych znajduje się w Derinkuyu, mogące pomieścić jednorazowo do 2 tysięcy ludzi, przez okres do pół roku. Posiada 8 kondygnacji sięgających do 55 m w głąb. Natomiast 52 szyby wentylacyjne i studzienne, przechodzące przez wszystkie piętra dochodziły do głębokości 70 do 85 m. Ze studni tych, przy pomocy wiejskich kołowrotów do 1962 r. były zaspakajane potrzeby wodne miasteczka. Podziemne miasto wyposażone było w kuchnie, jadalnie, sypialnie, toalety, magazyny żywności, pomieszczenia dla zwierząt, szkoły dla misjonarzy, kościoły, cmentarz, ukryte drzwi wejściowe, itp. Kościół znajdujący się na najniższym piętrze ma 25 m długości, 10 m szerokości, 2,5 m wysokości. 

Jest to trudne do wyobrażenia jak przy ówczesnym wyposażeniu technicznym wydrążono w skale i wyniesiono setki tysięcy ton ziemi na powierzchnię. Z braku dokładnych badań przypuszcza się, że budowę podziemnych miast rozpoczęto już 4 tysiące lat temu, a na podstawie odkrytych dokumentów zamieszkane były od III wieku p.n.e. Podziemne pomieszczenia służyły do ukrycia się ludzi przed licznymi grabieżami, najazdami wrogów, a pierwsi chrześcijanie ukrywali się przed prześladowaniami. Ostatni raz mieszkańcy Kapadocji ukryli się przed najazdem w 1839r.